Starajmy się konkretnie odpowiadać na zadane pytanie a brzmi ono:
brii napisał(a):ktoś może wie jak to w końcu jest
W internecie sporo jest na ten temat – oto kwintesencje:
Austria – przepisy dotyczące używania kamery w aucie
Wyjeżdżając do Austrii, kamerę lepiej zostawić w domu. Tamtejsze przepisy nie pozostawiają w tej kwestii wątpliwości – to państwo ma tam monopol na podglądanie swoich obywateli i łamanie go jest surowo karane.
Nawet w przypadku filmów dokumentujących np. cudze wykroczenia ich autorzy muszą się liczyć z surowymi karami, bo do ścigania osób łamiących prawo powołane są tylko odpowiednie służby. Austriacki Urząd Ochrony Danych (Datenschutzbehörde) w 2012 roku orzekł generalny zakaz używania prywatnych kamer samochodowych do monitoringu ruchu na drogach publicznych, a tamtejsze sądy wielokrotnie utrzymywały jego decyzję w mocy.
Dopuszczalne są jedynie prywatne filmy turystyczne, ale nie wolno ich publikować bez zgody widocznych na nich osób. Wyjątek stanowią kamery zamontowane w taksówkach, ale nagrywające to, co dzieje się wewnątrz pojazdu, np. dla ochrony kierowcy. Takie urządzenia wymagają jednak zgłoszenia w odpowiednim urzędzie.
Oczywiście można ryzykować, ale
[...]Czego jednak konkretnie można spodziewać się za umieszczenie w tym kraju kamery na szybie? Odpowiedzi na to pytanie może udzielić historia opublikowana ostatnio na stronie internetowej Ambasady RP we Wiedniu:
Pytanie, czy coś jest dozwolone czy też nie wiąże się często z ryzykiem. Przekonał się o tym wiedeński przedsiębiorca Andreas Pohlodek, który myślał o zamontowaniu do swego samochodu, zgodnego z ochroną danych osobowych, wariantu kamerki wideo, przydatnej dla wyjaśniania przebiegu wypadków drogowych. Federalny Sąd Administracyjny sklasyfikował również taką wersję tzw. dashcam, jako zabronione monitorowanie kamerą video.
„Black Boxer” montowany jest za przednią i przed tylną szybą do filmowania podczas jazdy samochodu. Dane każdorazowo przemijających 60 sekund są stale zapisywane na nowo, pozostając w kamerze zakodowane i nieczytelne dla użytkownika. Obok materiału filmowego, utrzymywanego świadomie w niskiej rozdzielczości, określana jest też każdorazowo lokalizacja GPS. Dopiero wówczas, gdy kamera zostanie wstrząśnięta na skutek wypadku albo użytkownik naciśnie przycisk SOS odkodowuje ona zabezpieczenia obrazy nagrane minutę przed oraz 30 sekund po zdarzeniu przesyłając je na czytelną kartę pamięci.
Przedsiębiorca Andreas Pohlodek zwrócił się o poradę w sprawie takiego systemu do eksperta ds. danych osobowych i jednocześnie adwokata Rainera Knyrima. Chciał on rozwiać wszystkie wątpliwości, do czego skłoniła go obowiązujące wówczas (2012 r.) postanowienie komisji ochrony danych, zabraniające używania dashcams. Powszechnie stosowane modele kamer sprzedawane w specjalistycznych sklepach, nagrywały całymi dniami ujęcia w wyższej jakości obrazu. Mając na uwadze zasadniczo różniące się charakterem zastosowanie urządzenia, Pohlodek zwrócił się do Urzędu Ochrony Danych w celu uzyskania zezwolenia na użycie kamery w swoim pojeździe. Adwokat Knyrim argumentował to następująco: „Nie ma możliwości każdorazowego odczytania danych, kiedy nie zdarzy się wypadek. Dlatego też, naszym zdaniem, z prawniczego punktu widzenia nie ma tu miejsce przetwarzanie danych, ponieważ nigdy człowiek nie ma do nich dostępu.”
Mimo to, Urząd Ochrony Danych odmówił wydania zezwolenia, a stanowisko to utrzymał Federalny Sąd Administracyjny. Wprawdzie zauważył on „wyraźnie przyjazne dla ochrony danych zastosowanie [urządzenia]” w odróżnieniu od powszechnie używanych dashcams, jednak, zdaniem sądu, mamy tu do czynienia z „systematyczną, ciągłą obserwacją zdarzeń przez techniczne urządzenie zapisu obrazów” dokonywane poprzez nieprzerwane filmowanie, w trakcie którego inwigilowana jest przestrzeń publiczna. Przy czym nieistotne jest, czy materiał mógłby być analizowany przez obserwatora. Zdaniem sądu inwigilowanie urządzeniami video w przestrzeni publicznej jest sprawą władz bezpieczeństwa.[...]
Judykatura austriacka nie pozostawia złudzeń, ale jeśli ktoś lubi ryzyko i stać go, aby postawić na szali 25.000 euro, to jego wola...